Parc national de l’Isalo
Wordt binnenkort bewerkt – Foto’s volgen binnenkort.
Na de Tsaranoro vallei zijn we via de National Route 7 langs een rots met steile zijkanten in de vorm van een hoed genaamd Bisshops Hats gereden. Daarna verder via het grootste plateau van Madagaskar Ihorombe waar de begroeiing voornamelijk uit gras bestaat. Er was weinig tot geen bomen of andere begroeiing. Deze vlakte wordt veel gebruikt om er de Zeboe runderen te laten grazen van o.a. een nomade stam. Via de plaats Ranohira op 26 kilometer afstand van Ilakaka en 93 kilometer vanaf Ihosy reden we naar Isalo National Park in de zuidelijke Malagassische regio Ihorombe. De rit vandaag ca. 6 uur inclusief pauze.
We sliepen in de buurt van Isalo National Park in Ranch d’Isalo. Hier ook weer huisjes. Deze keer een zwembad erbij met goed restaurant. Uitzicht op enkele bergen van het Nationaal Park.
Isalo is het op een na grootste Nationaal Park van Madagaskar vanaf 1962. De oppervlakte is 815,4 km² en ligt op een hoogte van 820 tot 1240 meter boven zeeniveau. Het ligt in een gebied met een tropisch droog klimaat en bestaat uit een bergmassief, het Isalogebergte dat zich van noord naar zuid uitspreidt over bijna 100 km. Men vindt er een grillig landschap met zandsteenformaties, diepe kloven, steile pieken en uitgeloogde grotten. Daarnaast vind je er ook graslanden waardoor rivieren stromen begroeid met vele Bismarck palmen. De belangrijkste kloven zijn de Canyon des Rats (“muizenkloof”) en de Canyon des Singes (“apenkloof”), die ook wel Canyon des Makis (“makikloof”) wordt genoemd, daar hier veel maki’s te zien zijn.
De ingang ligt vanaf Ranohira aan de RN 7, 12 km naar het noorden in de richting van het dorp Tomantsoa en van daaruit naar het westen naar het dorp Siombivotsy waar zich de parkingang bevindt.
Wij zijn natuurlijk wezen wandelen. Eerst bij het kantoor van het park waar we de entree van het park 25.000 Ariary of afgekort MGA per dag of 2 dagen 37.000 MGA Betaalden. Aangezien in het Nationale park net als in de andere parken een lokale gids verplicht is ging deze vanaf hier mee. We gingen naar een andere ingang ca. 10 minuten rijden via een zandweg. Aangezien deze weg slecht was en alleen geschikt voor 4WD liepen we ca.1 ½ km naar een parkeerplaats waar de route begon.
Onze wandeling bestond uit 3 verschillende stukken.
Deze liep langs verschillende bergen waarbij we langs verschillende begraafplaatsen in de rotsen liepen. Deze waren van de semi-nomadische groep Bara en de plaatselijke bevolking beschouwt deze plek Heilig.
We kwamen bij een van de mooiste stukken van de wandeling een grote Canyon met prachtige geërodeerde en gevormde rotsen met diverse kleurschakeringen. Men vergelijkt deze met de canyons in de Verenigde Staten – Utah en Arizona en wordt ook wel Colorado van Madagaskar genoemd. We zagen hier ook een bijzondere plant Olifantspoot – Pachypodium rosulatum die wel wat weg had van een mini-baobab of bonsai. Het leek op een soort bolle vaas met aan de bovenzijde wat takken met een bruinachtige zilveren kleur. Enkele waren honderden jaren oud.
We gingen verder over een plateau met grasvlakte. Aan een zijde nog een gedeelte van de canyons. Daarna bergaf via trappetjes en hier was weer volop begroeiing met bomen, kleine palmen en andere onder begroeiing.
Na de afdaling kwamen we bij een picknickplaats waar we een heerlijke barbecuelunch kregen met rijstsalade, zeboe spies (rundvlees) en fruit.
Op deze plaats zagen we de drie soorten lemuren die in het park zitten. Er was slechts 1 zwart-witte Sifaka – Propithecus in het bos. De rest van de groep ca.8 waren enige jaren geleden bij een bosbrand omgekomen. We zagen hem op de grond springen wat leek op een zijwaartse dans. Apart om te zien. Verder waren er kleine groepjes red-fronted brown lemuren – Euler rufifrons en ringstaart maki’s – Lemuur acta met zijn opvallende zwart-witte gekleurde staart. Volgens mij kwamen ze op het eten af, naderhand toen we op de terugweg erlangs kwamen was er geen lemuur te zien.
Na het eten gingen we verder door het Dal van der rivier de Namaza. We liepen tussen twee hoge kloven. De bovenzijde was kaal maar vanaf halverwege de rotswand naar beneden was het een groene oase met veel palmen zoals bamboepalmen en Bismarck palmen. Deze oase kwam door de verschillende stroompjes die hier uitkwamen en doorheen stroomden. Het pad was slingerend en met veel rotsblokken wat het wat lastiger maakte.
Na ca. 1 uur lopen kwamen we bij een klein meertje met een klein watervalletje de Piscine Bleue die het water aanvoerde en naar beneden stroomde. Iets verder was een iets groter 2de meertje Piscine Noire waar het pad eindigde en een soort grot was. Hier was eventueel gelegenheid wat te zwemmen in het ondiepe water. Daarna hetzelfde pad terug en bij een zijpad gingen we naar nog een 3de meertje de Cascade de Nymphes. We moesten hiervoor ca. 10 min. klimmen. Daarna weer terug naar barbecueplek en daarna was het slechts ca.950m naar parkeerplaats.
Het was een prachtige wandeling met verschillende landschappen en enkele lemuursoorten. Na ons verblijf bij Isalo gingen we naar het kustplaatsje Ifaty en daarna terug naar de hoofdstad Antananarivo.
Last Updated on 07/12/2021 by Gerard Meuffels