Noorwegen – Alta
Samisch: Álaheadju – Fins: Alattio
Alta Museum rotstekeningen – Unesco Werelderfgoed
Huskyfarm – Wandeling Sautso-Alta canyon
Deze pagina wordt nog verder bewerkt
Na het bezoek aan de Noordkaap en Honningsvåg reden we dezelfde weg de E69 weer terug tot Olderfjord waar we weer verder reden op de E6 richting Alta. Langs het Porsangerfjord hadden we geluk om een groepje van ca. 5 bruinvissen – Phocoena phocoena te zien. Dit zijn kleine tandwalvissen met een lengte van max.1,80 m en een gewicht van max.60 kg. We dachten eerst dat het dolfijnen waren.
We kwamen in de namiddag aan in Alta waar onze overnachting hadden in het Rica hotel Alta een modern (zaken) hotel. We gingen vrij snel naar een huskyfarm in de buurt van Alta. Ongeveer 15 minuten rijden vanaf het hotel. Hier bij de huskyfarm kregen we een rondleiding door de kennel ( €20 ) Eerst mochten we bij de jonge hondjes van circa 10 weken oud die met 6 stuks bij elkaar in een hok zaten. De kennel was verder in twee stukken verdeeld waar de verschillende honden zaten. Elke hond had een hok. Een vierkante blok met een opening. Ze zaten aan een ketting waarmee ze rondom en op het hok rond konden lopen. De honden waren druk maakte kabaal door te blaffen en sprongen tegen je aan en wilde aangehaald worden Maar er waren ook sommige honden die schuw waren. Als laatste kregen we uitleg over de hondenslede rennen die men in de winter daar houdt. Voor een slee zitten vaak 16-20 honden met een leider helemaal vooraan aan een hoofdtouw met een harnas om. De andere honden zaten via zijverbindingen verbonden aan het hoofdtouw. Bij sneeuw kregen de honden plastic hoesjes om de poten ter bescherming van de kussentjes aan de poten. Bij strenge vorst – koude – sneeuwstormen kregen ze ook een soort vestjes aan om ze niet teveel te laten afkoelen. De eigenaar deed mee aam de sleehondenwedstrijden. Was al een aantal keren kampioen geweest. Reed tijdens wedstrijden soms honderden kilometers soms in erbarmelijke omstandigheden. Bij sneeuwstormen stopten men om te schuilen. Hierna gingen we terug naar ons hotel.
Voor het Rica hotel Alta ligt de moderne kerk de Nordlyskatedralen – Alta Kirke – Northern Lights Cathedral – Alta Church . Deze kerk is gebouwd in 2012-2013 en maakt deel uit van de Alta parochie in de Alta dekenaat in het bisdom van Nord-Hålogaland. Het is een bijzonder gebouw in de vorm van een spiraal die steeds smaller wordt met als einde een klokkentoren. Het Noorderlicht was de inspiratie achter het ontwerp.
De dag erna zijn we in de ochtend naar het Alta museum gegaan. Deze ligt ongeveer 5 kilometer vanaf het hotel in het stadsdeel Hjemmeluft/Jiepmaluokta bij het Alta fjord. Dit museum kost aan entree was NOK 95 voor volwassene en senioren NOK 85,- met senioren kaart, studenten NOK 75,- met studenten kaart, kinderen 7-16 jaar NOK 25,- Dit zijn de zomerprijzen, in de winter is het goedkoper. In het Alta museum zie je rotstekeningen die terug gaan tot 4200 tot 500 voor Christus. Deze tekeningen zijn een bewijs dat er menselijke activiteiten in het hoge noorden in de prehistorie was. Daarom zijn de rotstekeningen in 1985 op de Unesco Wereld Erfgoed Lijst (World Heritage List – ref 352 ) geplaatst. Je hebt er een informatiecentrum met info over de tekeningen en het terrein. Tevens een expositie over sportvissen en Poolexpedities. Er is ook een winkel en koffiebar.
Buiten het informatiecentrum liggen de rotstekeningen verspreid over twee hoofdgebieden met hoogteverschillen. Aangezien er op vele plekken kwetsbare vegetatie groeit zijn er paden gemaakt van hout. De totale lengte van de route is circa 2,9km. Je hebt er ongeveer 90 minuten voor nodig om deze te lopen en te bestuderen. We gingen eerst naar de linkerkant, de westkant van de baai. Hier zijn de rotstekeningen het best zichtbaar. We zagen er diverse rotsen met rotstekeningen die ingekleurd zijn met een roodbruine okerkleur omdat ze anders moeilijk te zien zijn. Op de rotsen tekeningen met diverse figuren zoals rendieren, mensen, boten, walvissen allemaal uitgehakt in de massieve en harde zandsteen met behulp van een steen als beitel en een andere steen of gewei als hamer. Het gesteente in Hjemmeluft -Jiepmaluokta is een licht gekristalliseerde grijsgroene zandsteen, een metazandsteen, die zeer fijnkorrelig, massief en hard is met een hoog kwartsinhoud. Dit gesteente is ongeveer 1800 miljoen jaar oud, dus zeer oud. Soms zagen we op de rotsen enkele tekeningen maar er waren er ook net tientallen bij elkaar. In totaal zijn er hier circa 3000 rotstekeningen.
We hadden prachtig weer circa 20°C en helder blauwe lucht met enkele wolkjes. De gemiddelde temperatuur in juli is normaal gem.max.17,3°C. Alleen al de wandeling was al prachtig met uitzicht op de baai en gedeeltelijk besneeuwde bergtoppen op de achtergrond. Om bij het tweede gedeelte de oostkant te komen daalde we tot zeeniveau en moesten we daarna weer wat klimmen. In dit tweede gedeelte waren er slechts enkele tekeningen ingekleurd. Dus ze waren wat moeilijker en slechter te zien.
Na het bezoek aan het museum wat zeker de moeite waard was zijn we teruggegaan naar ons hotel. Na de lunch waarbij we in de supermarkt wat zoete broodjes hadden gehaald gingen we met een gedeelte van de groep op weg naar de Sautso lt canyon. Een groepslid had een wandeling gezien in een boek die interessant zou zijn. We wisten dus niet wat ons te wachten stond.
We reden vanaf Alta via de weg Kautokeinoveien/ Rv93 (Riksvei 93 – Riksveg 93 – Autoweg 93 ) Bij de Fv30 ( Fylkesveier 30 – provinciale weg ) Gargiaveien sloegen we af om eerst te informeren bij een hotel de Gargia Fjellstue – Gargia Mountain Lodge ( Gargiaveien 96 – 9518 Alta ) Vanaf Alta was het ongeveer 35 minuten – ca.30km rijden. In het hotel kochten we een kopietje van de wandeling die we wilden maken. Konden we in ieder geval ons een beetje oriënteren. Vanaf de Gargia Fjellstue reden we ongeveer 4 km over een gedeeltelijk grindweg door naaldbossen waarna we bij een open vlakte met parkeerplaats aankwamen. Vanaf deze parkeerplaats konden we gaan wandelen. We konden uit twee afstanden kiezen n.l. ca.4 km en ca.7 km heen en dezelfde weg terug. Wijzelf namen de korte route aangezien een van ons nog een geblesseerde enkel had. Een andere groep deed de lange afstand. Ze eindigden allebei bij de Sautso canyon bij de rivier Altaelva.
Het eerste stuk vanaf de parkeerplaats bij de Gargia hadden we prachtige uitzichten op gedeeltelijk besneeuwde bergtoppen. We liepen door een boomloos landschap met lage struikjes van maximaal ca. 30cm hoog en soms kleine plantjes met bloemetjes. Op een gegeven moment gingen we wat hoger en zagen we de bergen niet meer. We zaten er op een soort plateau. Hier kwamen we diverse grote en kleinere meertjes tegenin soms wat moerasachtig gebied. Bij de vochtige stukken was vaak van hout een pad gemaakt. Al was deze soms beschadigd en/of doorgezakt. Na ruim 1 uur lopen kwamen we bij een splitsing van de twee wandelingen. Dit was bij een klein meertje met enkele kleine berkenbomen. Wij gingen links. De lange wandeling ging rechtdoor. Van de andere groep hoorde we dat deze best zwaar en avontuurlijk was geweest. Men moest regelmatig stromend water over en vele drassige stukken doorlopen. Vanaf het punt waar wij afsloegen groeide er weer bomen en dan vooral berkenbomen. Tussen de bomen door hadden we zicht op een waterval. We moesten zelfs nog een klein stukje door sneeuw lopen. Tijdens het lopen hadden we aan de rechterzijde tussen de bomen door zicht op rotsen en de rivier. Ongeveer 30 minuten vanaf de splitsing kwamen we bij het einde van het pad waar we zicht hadden op de canyon inham met een bocht erin. Bij de lange wandeling kom je op een uitkijkpunt in de canyon. De canyon is ongeveer 12 km lang en ongeveer 300-420 m diep. Het is daarmee de grootste canyon van Noord Europa. De canyon begint net stroomafwaarts ten noorden van de Alta Power Station. De rivier stroomt naar beneden van het Finnmarksvidda plateau met een hoogte van 450 meter in de canyon (met een hoogte van 90 meter.
Na wat gekeken te hebben zijn we dezelfde weg teruggelopen waarbij we bij de splitsing even verkeerd liepen. Namen het pad voor de lange wandeling. Maar kwamen er vlug achter en draaide om. Bij de parkeerplaats waren we natuurlijk eerder dan de reisgenoten die de lange wandeling liepen. Enkele van onze groep liepen de 4 km naar het hotel Gargia Fjellstue. Wij hadden hier geen zin in en hebben gewacht in prachtig zonnig weer en blauwe lucht met temperatuur 22°C. Hadden ook geluk om nog een rendier te zien die vanaf de horizon snel onze richting kwam aanlopen en vlug weer verdween. Had erge haast. Binnen 5 minuten was hij buiten zicht.
Last Updated on 02/12/2021 by Gerard Meuffels
Vind ik leuk:
Vind-ik-leuk Laden...