Kasteel van Azay-le-Rideau

Aan de rivier de Indre, ongeveer 30km van Tours ligt het Chateaux d’Azay-le-Rideau. Deze is gebouwd op een eiland tussen 2 takken van de rivier de Indre.

Het kasteel kan men beschouwen als een van de belangrijkste voorbeelden van Franse Renaissance architectuur.

Rond 1510 (16e eeuw) werd de toenmalige slottoren en omliggende land gekocht door de uit Tours afkomstige Gilles Berthelot. Deze was o.a. adviseur van koning Lodewijk XII en penningmeester van Frankrijk.

Hij begon samen met zijn vrouw Philippe Lesbahy met de bouw van een nieuw kasteel. Maar omdat Berthelot door zijn werk vaak afwezig was had zijn vrouw veel invloed bij de bouw van het kasteel.

Je ziet dat de stijl een overgang is tussen late gotiek en vroege renaissance. Je ziet dit o.a. door het centraal gelegen Italiaanse trappenhuis dat door Philippe is gebouwd.

Tijdens ons bezoek aan het kasteel zagen we in het kasteel reliëfs van veel hermelijnen en salamanders. Deze emblemen staan als symbool voor koning Frans I en koningin Claude.

Dit weerhield koning Frans I niet om Berthelot in 1528 te beschuldigen van verduistering.  Deze vluchtte daarom naar Metz.

Daarna zijn er diverse eigenaren geweest van het chateau die niet veel veranderden aan het kasteel.

De laatste bewoners van het kasteel waren de markiezen van Biencourt. Deze adellijke familie woonden 5 generaties op het kasteel van 1787 tot 1899. Ze overleefde de Franse Revolutie.

 Château d’Azay-le-Rideau werd in 1905 door de Franse overheid gekocht. Het kasteel werd compleet gerenoveerd en het interieur werd opnieuw gemeubileerd. Daarbij kreeg het kasteel zijn definitieve vorm.

Kasteel Azay-le-Rideau kan gezien worden als een juweel van de Renaissance en als een representatief voorbeeld van de 19e-eeuwse smaak voor renaissancekunst.

Het kasteel ziet er sprookjesachtig uit met zijn torens en witte muren. Het heeft veel Italiaanse invloeden en heeft een prachtig centraal trappenhuis met beeldhouwwerken op het plafond. Door het hele kasteel heen vind je indrukwekkende kunstwerken.

De tuin is aangelegd als landschapspark met exotische boomsoorten voor die tijd zoals equoia, Cedar, Amerikaanse tulpenboom werden in het park geplant.

Op foto’s en natuurlijk bij mooi weer als je er zelf bent zie je regelmatig het gespiegelde kasteel in het water. Vroeger zag men dit niet aangezien er een terras langs de zuidvleugel lag.

In 1950 heeft men de zijtak van de rivier uitgebreid waardoor het water tot de fundamenten van het kasteel kwam. De stroming werd hierdoor afgeremd waardoor je het gehele château bij mooi weer een weerspiegeling ziet in het water.

Het kasteel hebben we ook van binnen bekeken.

De begane grond is gerestaureerd naar de levensstijl en smaak van deze familie van markies van Biencourt in de 19e eeuw. Deze hadden toen het kasteel in eigendom.

We zagen o.a. de volgende kamers:

  • De Salon
  • Biencourt Salon: Deze kamer laat zien dat de eigenaren hielden van de Renaissance. Ze lieten het interieur in Neorenaissance stijl ontwerpen rond een grote open haard, versierd met lambrisering, bekleed met behang met leerpatroon en bedekt met een beschilderd balkenplafond.
  • De Vuurplaats: Deze is gebouwd in 1856 in neorenaissancestijl. De schoorsteenmantel heeft een gebeeldhouwde decoratie van uitgesneden leerpatronen. In het midden verschijnt het symbool van Francis I, de Salamander, die ook terug te vinden is in de decoratie van het kasteel. Aangezien de schouw in de 19e eeuw geschilderd is heeft hij zijn kleuren verloren.

Last Updated on 08/02/2023 by Gerard Meuffels